''കയറ്റം വയ്യെനിയ്ക്ക് ''
എന്നുരച്ചൊരാളുണ്ട്
''ഇറക്കവും വയ്യെന്ന് ''!
അതെന്തെന്റെയീശ്വരാ..!
''കയറ്റം വയ്യെനിയ്ക്ക് ''
എന്നുരച്ചൊരാളുണ്ട്
''ഇറക്കവും വയ്യെന്ന് ''!
അതെന്തെന്റെയീശ്വരാ..!
ഇത്തിരി
നേരമതില്
ഇത്തിരി
നോവും
ചിരിയുമായ്
മറയുന്നിതാ നാം
നാളെ
ആരാരില്ലെന്നാര്ക്കറിയാം?
എന്നാകിലും
ഈ വേള
കൊത്തിക്കീറുവോരെത്ര
കുന്നായ്മകൂടുവോരെത്ര.....!
ഓര്ത്തിരിയ്ക്കാം
ഇത്തരി മാത്ര
അതമൃതാകിലും
അറുതിയാകിലും. !
ഓരോ ദിനാദ്യങ്ങളും
എന്നെ
ഓര്മ്മപ്പെടുത്താറുണ്ട്
ആത്മസമര്പ്പണത്തിനു
നേരമായി
എന്ന കാര്യം.
ഇന്ന്
ആരെയും നോവിയ്ക്കാതെ
കഴിയണം എന്ന്
മനസാ
പ്രാര്ഥിച്ചുകൊണ്ടാണ്
എന്റെ ദിവസം തുടങ്ങാറ്.
അന്തിചോക്കും
നേരമാവുമ്പോള്
ആത്മസാക്ഷാത്കാരത്തിന്
പത്രാസുപറയാന്
എന്തെങ്കിലും വേണമല്ലോ.
കാലനിശ്ചയമാവാം
രാത്രിമൂക്കുമ്പോള്
അരുതാനോവുകളുടെ
ചെല്ലപ്പെട്ടിയില്
കണ്ണീരിന്റെ
കടലിരമ്പും.
ഈശ്വരാ....!
ജീവിതത്തിന്റെ
ഗണിതശാസ്ത്രത്തില്
പാപത്തിന്റെ ജനിതകം
ഏതളവിലാണ് നീ
വിന്യസിയ്ക്കാറ് ..?
തിരുത്തുമ്പോഴേ
എന്തും നന്നാവൂ.
അതിനാല്
നിന്റെ പിഴ
ഞാന് ചൂണ്ടാം.
നിന്റെ വായന
എഴുത്ത്
ചിന്ത
ഒക്കെ മോശം.
വിവരക്കേട്.
അബദ്ധജടിലം.
ഇനിയെങ്കിലും
ഞാന് പറയുമ്പോലെ
കേള്ക്കുക.
കുറ്റം മനസ്സിലാക്കി തരുമ്പോള്
തൂവല് സ്പര്ശത്തിന്റെ
സുഖമുണ്ടാവില്ല
എന്നറിയുക.
തീമഴയാവും ചിലപ്പോള്.
നിനക്ക്
സഹിഷ്ണുത തീരെ ഇല്ല
ആ നേരത്ത്.
ഒരേ ഒരു കാര്യം
നീ ഓര്ത്താല് മതി.
ഇതൊന്നും
എനിയ്ക്ക് ബാധകമല്ല.
ഞാന്
ദേവേന്ദ്രനും ഗജേന്ദ്രനും.
എന്റെ കയ്യിലെ ചൂണ്ടുവിരല്
നിനക്ക് നേര്ക്ക് മാത്രമായിരിയ്ക്കാന്
മറ്റു വിരലുകള്
ഞാന് ചുരണ്ടി മാറ്റിയിട്ടുണ്ട്....
ഇന്നീ, ഉഷസ്സിലും
മദ്ധ്യാഹ്നശേഷം
സായന്തനത്തിലും
രാവിലും, പിന്നെ
പിറന്നിടുംപുലരിയിലും
ജീവനുണ്ടെന്ന-
ടയാളപ്പെടുത്തുക നാം...!
ഇരുണ്ടൊരീരാവൊഴിയുമിനിയും
വരുമൊരുസൂര്യനങ്ങനെ,
യൊരുനാള്
ഉദയംകാണാതൊടുങ്ങുമീ
പ്രതീക്ഷയും...ആളൊഴിഞ്ഞ നേരംനോക്കി
കഴുകന്മാര്
ഇനിയും വരും.
കാമഭ്രാന്തിന്റെ
വൈതാളികവേഷമിട്ട
കാപാലികന്മാര്
കടിച്ചുകീറാന്
ഇനിയും വന്നേയ്ക്കും.
അമ്മപെങ്ങന്മാരെന്നില്ലാതെ
ഇളംമാംസം മണത്ത്
അവരെത്തും.
അന്തിനേരത്ത്
ആളില്ലാപ്പാറച്ചെരുവുകളിലും
കുറ്റിക്കാടുകളിലും
വേട്ടപ്പട്ടികള്
കശാപ്പിനൊരുങ്ങുമ്പോള്
ഫീനിക്സ് പക്ഷിയെപ്പോലെ
ചാരത്തില് നിന്നെണീറ്റെത്തണം
നീ.
ആ വെറിക്കണ്ണിലൊഴിയ്ക്കാന്
ഇത്തിരി ആസിഡെങ്കിലും
കരുതിവെച്ചുകൊണ്ട്.
പേപിടിച്ച നരഭോജികളുടെ
ശരീരം കീറിവരയാന്
മൂര്ച്ചയുള്ള
ഒരു ബ്ലേഡെങ്കിലും
സൂക്ഷിച്ചുവെച്ചുകൊണ്ട്.
ആര്ത്തിപൂണ്ട
ആസക്തിയുടെ
കടമ്പരിഞ്ഞെടുക്കാന്
പാകത്തില്.
അതെങ്കിലും
ചെയ്തേപറ്റൂ.
മോളെ, നീ
നൊന്തുപിടഞ്ഞനേരത്തെ
അഗ്നി കെടുത്താതെ വെയ്ക്കുക.
നമുക്ക് പൊറുക്കാതിരിക്കാന്.
മറക്കാതിരിക്കാന്.
ഓര്ക്കുക,
അരമനയില്
അന്തിയുറങ്ങുന്നവര്ക്കാണ്
കാവല്പ്പട
എന്നും...
എപ്പോഴും....!
---------------------------------
*സൌമ്യമോള്ക്ക്.